Τα τελευταία χρόνια γίνεται συζήτηση για τις αλλαγές που πιθανόν να επιφέρει στην εκπαίδευση η απόκτηση ενός υπολογιστή από κάθε μαθητή και η οργάνωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με βάση τους υπολογιστές. Η κυβέρνηση προχωρεί στο εγχείρημα αυτό από τη φετινή σχολική χρονιά χωρίς να το έχει συζητήσει με κανένα εκπαιδευτικό φορέα, επιδιώκοντας να το χρησιμοποιήσει για προεκλογικούς σκοπούς. Η διάθεση ενός τεράστιου ποσού για το σκοπό αυτό χωρίς σχέδιο και μελέτη και με αμφίβολα αποτελέσματα καταδεικνύει τις προθέσεις του Υπ. Παιδείας, που βάζει μπροστά από την παιδεία τη στήριξη της αγοράς.
Η γενικευμένη χρήση του φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή από τους μαθητές είναι μια σοβαρή ενέργεια με πολλές παιδαγωγικές συνέπειες, δεδομένου ότι δημιουργεί ένα νέο, ριζικά διαφορετικό εκπαιδευτικό τοπίο στην σχολική τάξη. Κατά συνέπεια, θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρα τόσο ο σχεδιασμός της δράσης όσο και οι αρχές με βάση τις οποίες υλοποιείται. Oι νέες τεχνολογίες ανοίγουν ένα τεράστιο παράθυρο στη γνώση και αποτελεί υστέρηση για κάθε εκπαιδευτικό σύστημα να μην εξοπλίζει τους μαθητές του με τη γνώση του χειρισμού τους. Όμως, δεν αρκεί μόνο η γνώση του χειρισμού των νέων τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας. Πρέπει αυτές να γίνουν οργανικό τμήμα των μαθημάτων και της μαθησιακής διαδικασίας. Κι εδώ βρίσκεται το κρίσιμο σημείο.