Συνέδριο ETUCE και EIE 2010
Πραγματοποιήθηκε στις 22/11/2010 στις Βρυξέλλες το κοινό έκτακτο καταστατικό συνέδριο της European Tread Union Committee for Education - ETUCE (Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εκπαιδευτικών των χωρών της ΕΕ) και της Education International Europe – EIE (Ευρωπαϊκού Τμήματος της Εκπαιδευτικής Διεθνούς Συνομοσπονδίας).
Είναι γνωστό πως οι δύο αυτές συνομοσπονδίες λειτουργούσαν παράλληλα και χωριστά τα τελευταία 8 χρόνια.
Στο συνέδριο αυτό, μετά και από πολλές προσπάθειες τα τελευταία χρόνια, ψηφίστηκαν η ενοποίηση των δύο συνομοσπονδιών καθώς και το νέο καταστατικό της ενιαίας συνομοσπονδίας, η οποία καλύπτει πλέον συνδικαλιστικά τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και στις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (είτε ανήκουν στην ΕΕ είτε όχι).
Έτσι, η νέα ETUCE, όπως ονομάστηκε η νεότευκτη οργάνωση, αποτελεί συγχρόνως και το ευρωπαϊκό τμήμα της Education International.
Ψηφίστηκε επίσης η δημιουργία μιας ομάδας εργασίας η οποία θα ασχοληθεί με πλευρές υλοποίησης του νέου εσωτερικού κανονισμού της ETUCE.
Όπως τόνισε στην παρέμβασή του εκ μέρους τη ΟΛΜΕ ο Θέμης Κοτσιφάκης, οποίος εκπροσώπησε την ομοσπονδία στο συνέδριο μαζί με τον Κώστα Μπόικο, η εξέλιξη της ενοποίησης της συνδικαλιστικής έκφρασης των εκπαιδευτικών στην Ευρώπη είναι καταρχάς ένα θετικό γεγονός. Όμως παραμένουν ανοικτά ορισμένα ζητήματα που αφορούν τη εσωτερική δημοκρατική της λειτουργία αλλά και την ανεξαρτησία της νέας οργάνωσης απέναντι τόσο στην Εducation Ιnternational όσο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτά τα θέματα πρέπει να συζητηθούν αναλυτικά στο πλαίσιο του νέου εσωτερικού κανονισμού το επόμενο διάστημα.
Όπως σημείωσε, επίσης, ο εκπρόσωπος της ΟΛΜΕ, βιώνουμε αυτή την περίοδο μια πολύ κρίσιμη κατάσταση. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι εκπαιδευτικοί υφίστανται μια βάρβαρη οικονομική πολιτική. Οι κυβερνήσεις με πρόσχημα την οικονομική κρίση επιχειρούν να αφαιρέσουν κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων που θεμελιώθηκαν με πολύχρονους αγώνες εδώ και έναν αιώνα. Η νέα ETUCE και η EI έχουν καθήκον να οργανώσουν και να συντονίσουν το επόμενο διάστημα τους αγώνες των εκπαιδευτικών σε όλη την Ευρώπη, μαζί και με τους άλλους εργαζόμενους. Θα πρέπει να οργανώσουμε από κοινού την αντίστασή μας στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασκούνται σε όλες τις χώρες, με στόχο να τις ακυρώσουμε.
Πριν το συνέδριο αυτό πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, στις 27 και 28/10/2010, με πρωτοβουλία της SNES-FSU (Γαλλικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης), συνάντηση της ομάδας των πιο «ριζοσπαστικών» ομοσπονδιών στο πλαίσιο της ETUCE. Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν, εκτός των Γάλλων, εκπρόσωποι από την Πορτογαλία (FENPROF), την Ιταλία (FCGIL), τη Δανία (DLS) και την Ελλάδα (ΟΛΜΕ). Στη συνάντηση αποφασίστηκε μια ομαδική παρέμβαση στο συνέδριο της ETUCE. Συμφωνήθηκε και κατατέθηκε ένα κοινό πλαίσιο παρέμβασης ενόψει του νέου εσωτερικού κανονισμού.
Το κοινό κείμενο, που συνυπέγραψαν και άλλες ομοσπονδίες, έχει ως εξής:
“Το προσχέδιο των Εσωτερικών Κανονισμών που εξετάζουμε αποτελεί μάλλον την επιβολή ενός διαχειριστικού μοντέλου το οποίο αντιστοιχεί σε μία συνδικαλιστική κουλτούρα που προέρχεται από κάποιες χώρες (Ιρλανδικές-Βρετανικές ομάδες, μερικές Σκανδιναβικές οργανώσεις), παρά την προσπάθεια να συνδυαστούν άλλες κουλτούρες συνδικαλιστικών ενώσεων, ειδικά από τη Νότια Ευρώπη. Ως εκ τούτου, προκύπτει και η αίσθηση ότι η άσκηση δημοκρατίας είναι ανεπαρκής. Επομένως, είναι απαραίτητο να εργαστούμε για τη συνεχή ανάπτυξη της δημοκρατίας και για μία πραγματική εκπροσώπηση όλων των ενώσεων.
Παρόλα αυτά, έχουν γίνει κάποια βήματα, εάν συγκρίνουμε το τρέχον προσχέδιο των εσωτερικών κανονισμών με το προσχέδιο που παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση της Βαρσοβίας το Νοέμβριο του 2009. Πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις μεταβατικές ρυθμίσεις σε σχέση με τη στελέχωση και τα οικονομικά ζητήματα (προϋπολογισμός) όπου, χωρίς αυτές, καμία πραγματική αυτονομία δε θα επιτευχθεί.
Οι προκλήσεις στις οποίες θα θέλαμε να ανταποκριθούμε θετικά καθορίζονται χωρίς καμία σειρά προτεραιότητας.
1. Η ειδική ομάδα εργασίας και τα πιθανά αποτελέσματά της με κάποιες βελτιώσεις. Είναι αναγκαίο να προετοιμαστούν οι συνεδριάσεις αυτής της ομάδας εργασίας.
2. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν περισσότερες οργανώσεις-μέλη οι οποίες να συμμετέχουν και να εκπροσωπούνται στις δραστηριότητες της ETUCE. Συνεπώς, προκύπτει η ανάγκη να εξεταστούν οι μέθοδοι εργασίας.
3. Η ETUCE πρέπει να δραστηριοποιείται περισσότερο προς όλα τα Ευρωπαϊκά Όργανα (Επιτροπή, Κοινοβούλιο, και Συμβούλιο για την Εκπαίδευση).
4. Η ETUCE πρέπει να διασφαλίσει μία καλύτερη εκπροσώπηση και δραστηριοποίηση εντός της ETUC.
5. H ETUCE πρέπει να είναι η πολιτική φωνή των Ευρωπαϊκών οργανώσεων –μελών εντός της ΕΙ.
Επιθυμούμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, ως πλήρη μέλη της ETUCE, με στόχο η δομή να διαδραματίζει το συνδικαλιστικό της ρόλο και να ενεργεί για τη συνεχή και σταθερή προαγωγή των συμφερόντων των εργαζομένων ενάντια στις φιλελεύθερες και αντεργατικές πολιτικές.
Θεωρούμε ότι θα είναι απαραίτητο να αξιολογείται, σε τακτική βάση εάν η δομή κινείται ή όχι στη σωστή κατεύθυνση στα επόμενα δύο χρόνια, και να συνεχιστεί η ανταλλαγή απόψεων ως προς τους προσανατολισμούς της”.
Στο συνέδριο της ETUCE, τέλος, κατατέθηκε και μια κοινή δήλωση-διακήρυξη που υπογράφτηκε από επτά ομοσπονδίες εκπαιδευτικών από τη Γαλλία (SNETAA, FO), την Ισπανία (CSI-F), την Ελλάδα (ΟΛΜΕ), την Πολωνία (SOLIDARNOSC) και την Γερμανία (BLBS)
Η διακήρυξη αυτή, που αναφέρεται στην οικονομική κρίση και τον ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν τα συνδικάτα, έχει ως εξής:
“Ενώ μερικοί συζητούν για την κρίση χρησιμοποιώντας παρελθόντα χρόνο, οι συνέπειές της στους εργαζόμενους είναι ακόμη παρούσες. Τα μέτρα λιτότητας, οι μεταρρυθμίσεις που αμφισβητούν τη κοινωνική υπόσταση, η δραστική μείωση της αγοραστικής δύναμης παντού, όλα τα είδη των μέτρων πολλαπλασιάζονται στην Ευρώπη. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση αποτελούν ένα πρόσχημα προκειμένου οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στοχοποιήσουν τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι τα θύματα των υποστηρικτών του φιλελευθερισμού. Το καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων αμφισβητείται σε καθημερινή βάση, οι μισθοί παγώνουν ή μειώνονται καθημερινά. Κάθε μέρα, ακούμε να μιλούν για το δημόσιο έλλειμμα που στιγματίζει έναν, δήθεν υπερβολικό, αριθμό δημοσίων υπαλλήλων.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι υπεύθυνοι για την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Δεν πρέπει να πληρώσουν γι’ αυτή!
Ενώ η ΕΙ χρησιμοποίησε το σύνθημα «η ανάκαμψη περνάει από τους εκπαιδευτικούς» για την Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών, λίγες εβδομάδες πριν, οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επέλεξαν να μειώσουν τις δαπάνες για την εκπαίδευση, υποστηρίζοντας έτσι τις τράπεζες αντί την εκπαίδευση. Κατά συνέπεια, θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον των παιδιών τους! Και όμως, κατά τη διάρκεια της κρίσης απαιτείται περισσότερη εκπαίδευση, και περισσότερη κατάρτιση ώστε να δοθεί η δυνατότητα εύρεσης εργασίας, και να υπάρξει αποτελεσματική είσοδος στην αγορά εργασίας σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Στο πλαίσιο της οικονομικής, χρηματοοικονομικής και κατά συνέπεια κοινωνικής κρίσης δημιουργήθηκε τάχιστα η Επιτροπή για τον Κλαδικό Κοινωνικό Διάλογο στην Εκπαίδευση. Σε μία κοινή δήλωση της SNETAA και της Force Ouvriere το Νοέμβριο του 2009, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης Γενικής Συνέλευσης δηλώσαμε ότι «το ζήτημα του ρόλου και της ευθύνης των συνδικάτων [ήταν] κρίσιμο». Ο ρόλος των συνδικάτων σήμερα είναι να αντιτίθενται σε οποιαδήποτε επιθυμία ιδιωτικοποίησης, διάλυσης των δημοσίων υπηρεσιών, φιλελευθεροποίησης της Εκπαίδευσης και της κατάρτισης, και άρνησης των κοινωνικών κεκτημένων και των δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων! Ο ρόλος μας είναι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να προβάλλουμε τα επιχειρήματα και τις πράξεις που θα εμποδίσουν τα άνομα σχέδια που αποσκοπούν στην εισαγωγή ενός συστήματος κοινωνικών τάξεων, δίχως καμία κοινωνική άνοδο! Ο ρόλος των Εθνικών Συνδικαλιστικών Ενώσεων στην Εκπαίδευση είναι να προάγει τα κοινωνικά κεκτημένα των ατόμων που εκπροσωπούν. Ο ρόλος τους είναι να εγγυηθούν την ποιότητα της εκπαίδευσης που προσφέρεται στους νέους στις χώρες μας αντιστοίχως!
Το προσωπικό που εργάζεται στον τομέα της εκπαίδευσης, όπως επίσης και οι άλλοι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν ελεύθερες και ανεξάρτητες Συνδικαλιστικές Ενώσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και των διεκδικήσεών τους. Σε αυτό το εθνικό πλαίσιο γεννήθηκαν και παλεύουν για την επιβίωσή τους οι Συνδικαλιστικές ενώσεις. Αυτό πρέπει να το διατηρήσουμε! Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει προσπάθεια αποσιώπησης των Συνδικαλιστικών διεκδικήσεων. Ο τρόπος με τον οποίο χτίστηκε ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Διάλογος δε λαμβάνει υπόψη του την εκπροσώπηση κάθε Συνδικαλιστικής Ένωσης σε διάφορους τομείς αλλά τις αναγκάζει να υιοθετήσουν έναν ενιαίο τρόπο σκέψης”.
χ
Κοτσιφάκης Θέμης
Μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ, υπ.Διεθνών Σχέσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου