ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΛΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟ.. (ούτε ξεχνάμε, ούτε συγχωρούμε, ούτε σιωπούμε)

 

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ 2013 ΚΑΙ ΤΗ  ΔΗΛΩΣΗ Σ.ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ

(δημοσιεύτηκε λίγο πιο συντομευμένο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 19/7/21)

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΛΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟ…..

(ΟΥΤΕ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΟΥΤΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ, ΟΥΤΕ ΣΙΩΠΟΥΜΕ)

Ξαφνιαστήκαμε όλοι και όλες οι εκπαιδευτικοί με την ανακοίνωση από τον Συμεών Κεδίκογλου ότι προσχωρεί στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Δεν ξαφνιαστήκαμε, βέβαια, που ένας πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέχρι σήμερα μέλος του ΚΙΝΑΛΛ αποφάσισε να ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γνωστό πως όλοι και όλες μας στο ΣΥΡΙΖΑ έχουμε συναποφασίσει ομόφωνα τη διεύρυνσή του με προοδευτικούς ανθρώπους,  και τη μετατροπή του σε ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Προφανώς, αυτό για να γίνει περιλαμβάνει όχι μόνο συμπολίτες μας που ψήφισαν άλλα κόμματα τα τελευταία χρόνια, αλλά και στελέχη και βουλευτές άλλων κομμάτων που σήμερα αναγνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον κεντρικό πρωταγωνιστικό ρόλο για την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ, για μια πολιτική αλλαγή υπέρ της κοινωνίας, σταθερά προσανατολισμένη σε αριστερή – προοδευτική  κατεύθυνση.

Και προφανώς τους καλοδεχόμαστε και συμπορευόμαστε μαζί τους στον αγώνα υπέρ της πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Όμως η περίπτωση του Συμεών Κεδίκογλου δεν είναι αυτή. Δεν υπήρξε απλώς ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που, ως βουλευτής της τότε πλειοψηφίας, στήριξε μνημονιακές πολιτικές και την αντιδραστική κυβέρνηση Σαμαρά. Υπήρξε μέλος του υπουργικού συμβουλίου της τότε κυβέρνησης και μάλιστα σε ένα πολύ ζωτικό υπουργείο, το υπουργείο Παιδείας, σε μια περίοδο που εφαρμόστηκαν οι πιο αντιδραστικές και εγκληματικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών στο χώρο αυτό σε βάρος της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών.

Υπήρξε Υφυπουργός Παιδείας, που μαζί  με τον τότε Υπουργό Κ. Αρβανιτόπουλο, υπέγραψαν και υλοποίησαν, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, τις  διαθεσιμότητες - απολύσεις  των 2.500 εκπαιδευτικών της δημόσιας επαγγελματικής εκπαίδευσης και 1.000 διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων το καλοκαίρι του 2013 (για να αναφερθώ μόνο στο χώρο  του ΥΠΑΙΘ), την κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, το κλείσιμο σχολείων, την έκφραση αυταρχισμού απέναντι στους μαθητές και στις μαθήτριες για τις καταλήψεις, τις απειλές για διοικητικές κυρώσεις στους εκπαιδευτικούς αν ακολουθήσουν τις κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ για την αναπλήρωση μαθημάτων μέσα στο Πάσχα του 2014, τις επανειλημμένες προσβολές προς τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών κ.λπ.

Ο Συμεών Κεδίκογλου ορίστηκε υφυπουργός λίγες ημέρες αφότου έγινε γνωστή η απόφαση της κυβέρνησης για τις διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών και διοικητικών και ανέλαβε συνειδητά μια θέση στο υπουργικό συμβούλιο για να υλοποιήσει το έγκλημα. Γιατί για έγκλημα επρόκειτο όταν πραγματοποιούσαν για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία απολύσεις στο δημόσιο και μάλιστα στον πολύ ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί – συνάδελφοι και συναδέλφισσες που αρρώστησαν ανεπανόρθωτα ή και έχασαν τη ζωή τους από το τεράστιο σοκ του υπέστησαν.

Μάλιστα, ήταν ο ίδιος που εισηγήθηκε και υποστήριξε στη συζήτηση στη Βουλή την περίφημη τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας για την επιπλέον ένταξη αριθμού εκπαιδευτικών σε διαθεσιμότητα, εκπαιδευτικών με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, με τη δικαιολογία πως «έγινε όμως μόνο και μόνο κατ’ απαίτηση της τρόικας, όπως ξέρετε, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία με τη δόση» (πρακτικά ολομέλειας βουλής 25-7-2013 Σελ. 2). Δεν δίστασε να εισηγηθεί ακόμα και την απόλυση συναδέλφων του γιατρών-εκπαιδευτικών με υψηλά προσόντα!!

Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες που δεν έβρισκαν πια (το 2013 και το 2014) τις ειδικότητες που ήθελαν να σπουδάσουν ή να ολοκληρώσουν στα ΕΠΑΛ και κατέστρεψαν τα καλύτερά τους χρόνια αλλάζοντας βίαια προσανατολισμό ή επιβάρυναν οικονομικά τις οικογένειές τους, αφού αναγκαστικά απευθύνθηκαν σε ιδιωτικά ΙΕΚ που με τόσα χαμόγελα εγκαινίαζε ο Αρβανιτόπουλος.

Ο Συμεών Κεδίκογλου υπήρξε θερμότατος υποστηρικτής του νόμου Διαμαντοπούλου  για τα πανεπιστήμια, μιλώντας μάλιστα δημόσια, στην Επιτροπή Μoρφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (2012), απαξιωτικά για αυτά και τους φοιτητές.

Υπήρξε φανατικός υποστηρικτής της τιμωρητικής αξιολόγησης για τους εκπαιδευτικούς και της σύνδεσής της με το μισθό, την υπηρεσιακή εξέλιξη και τις απολύσεις. «Για μας ταμπού δεν είναι οι όποιες απολύσεις ακατάλληλων ενδεχομένως εκπαιδευτικών» είχε υποστηρίξει στη βουλή στη συζήτηση του νόμου για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Και τελικά, μήπως σήμερα δηλώνει μετανιωμένος για αυτή την πολιτική; Στη συνέντευξή του στον 105,5 (1-6-21) αναφέρει: «Η τρόικα πίεζε τότε για τις διαθεσιμότητες δημοσίων υπαλλήλων. Υπήρχε πολύ μεγάλο θέμα στην κυβέρνηση γι’ αυτό, ήταν ένα κομβικό ζήτημα. Δεν αντέχει στη λογική ότι ήταν αρμοδιότητα και απόφαση ενός υφυπουργού, όπως ήμουν εγώ. Αντιθέτως, υπεύθυνος ήταν ο τότε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος πήρε τον συνολικό αριθμό των διαθεσιμοτήτων και τον κατένειμε στα υπουργεία. Με βάση την κατανομή του, το υπουργείο Παιδείας χρεώθηκε με 2.000 διαθεσιμότητες.  Αντιδράσαμε, είπαμε ότι ο ευαίσθητος χώρος της Παιδείας έχει ιδιαιτερότητες, προσπαθήσαμε να μειώσουμε τον αριθμό.  Αυτός ήταν και λόγος που ο υπουργός Παιδείας, τότε, ο κ. Αρβανιτόπουλος, είχε έρθει σε μεγάλη κόντρα με τον κ. Μητσοτάκη».

Δηλαδή, όχι μόνο δεν ζητάει ένα μεγάλο “συγγνώμη” από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και μαθήτριες και τις οικογένειές τους, όχι μόνο λέει «δεν έφταιγα εγώ», αλλά “βγάζει λάδι” και τον Αρβανιτόπουλο και τα χρεώνει όλα στον Μητσοτάκη, ο οποίος βέβαια σε αυτή τη λογική μπορεί κάλλιστα να πει «δεν φταίω εγώ, η τρόικα…». Δεν στέκει με καμιά  λογική  στην πολιτική το ότι οι πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων δεν έχουν ευθύνη για αυτά που γίνονται στα υπουργεία τους.  Τότε παραιτείσαι. Κι όμως, ο κ. Κεδίκογλου όχι μόνο δεν παραιτήθηκε, αλλά υπουργοποιήθηκε, ενώ ήταν γνωστό το σχέδιο των διαθεσιμοτήτων - απολύσεων. Τόσο δούλεμα πιά ….

Να μην ξεχνούμε ότι οι μεγάλοι αγώνες  των εργαζομένων στην εκπαίδευση, στο δημόσιο αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα, ενάντια στις απολύσεις έγιναν κεντρικός πολιορκητικός κριός της πολιτικής  του ΣΥΡΙΖΑ για να πέσει η τότε κυβέρνηση.

Και επειδή τότε εκπροσωπούσα τους εκπαιδευτικούς, ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ, αλλά και ως απολυμένος ο ίδιος, διερμηνεύοντας, πιστεύω,  τα συναισθήματα όσων  συμβάλαμε στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και πιστεύουμε στην σημαντική του σήμερα παρουσία, δύναμη και ελπίδα για το μέλλον της χώρας, αρνούμαστε να ξεχάσουμε, αρνούμαστε να σιωπήσουμε, αρνούμαστε να συγχωρήσουμε το έγκλημα και όσους συνέβαλαν και το υλοποίησαν. Το νοιώθω σαν στοιχειώδες καθήκον σε αυτούς που σήμερα δεν είναι πια μαζί μας.

ΘΕΜΗΣ ΚΟΤΣΙΦΑΚΗΣ,

εκπαιδευτικός, πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ

 

Υ.Γ. - Δεν είμαστε τρολς του Διαδικτύου, όπως χαρακτήρισε πρόσφατα ο Σ.Κ. όσους σχολίασαν αρνητικά την πολιτική του στάση, αλλά εκπαιδευτικοί με οράματα,  αγώνες με σεβασμό στη συλλογική δράση, θύματα της πολιτικής που υπηρέτησε, που όμως  παραμείναμε ζωντανοί….

- και μερικά λινκ για να θυμόμαστε:

https://www.youtube.com/watch?v=dcI_95TZ7As&t=180s

https://www.youtube.com/watch?v=bAe6BvFGRMM&t=16s

https://www.youtube.com/watch?v=RTFA64xiEi0

https://www.youtube.com/watch?v=3C7aQvXWqA0

https://www.youtube.com/watch?v=paikPxDYV-o

https://www.youtube.com/watch?v=8YeXFVKnaaY

http://www.tokarfi.gr/%ce%ba%ce%b5%ce%b4%ce%af%ce%ba%ce%bf%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%83%ce%b9%cf%86%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%be%ce%b1%cf%81%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b5-%cf%84/?fbclid=IwAR0CQZxWrR6qqfKMyYRmOwRlSjV6wkOrI-4HNs_9_cFXBLWwXTcVtsGqZV8

https://www.newsit.gr/ellada/sta-akra-i-sygkroysi-kedikogloy-olme-kotsifakis-fonazei-o-kleftis-gia-na-fovatai-o-noikokyris/1621422/?fbclid=IwAR3r2o3tT_JgnunnWvKxT0GfpNZ-tHOGtm2B9jY76hSgoNhRXrqRwh59bA4

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΙΧΜΕΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

https://left.gr/news/i-apantisi-toy-proedroy-tis-olme-stis-hydaiologies-toy-yfypoyrgoy-paideias-vinteo