ΠΟΣΑ ΨΕΜΑΤΑ ΧΩΡΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ;

Πόση άγνοια, πόση διαστρέβλωση, πόση υποκρισία, πόση προκατάληψη και πόσα ψέματα μπορούν να χωρέσουν σε ένα κείμενο μιας σελίδας; Φαίνεται πως δεν υπάρχει όριο, αν πρόκειται για ανακοίνωση της «Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ». Αλλά ας βγάλει ο καθένας μόνος του τα συμπεράσματά του.  

Με τον παραπλανητικό και προβοκατόρικο τίτλο «Η ΟΛΜΕ σε… ‘κοινωνικό διάλογο’ για απολύσεις!» δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» (23-2-12) η «καταγγελία» του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών. Από τις πρώτες σειρές κιόλας είναι φανερή η πρόθεση βιασμού της αλήθειας. «Η ΟΛΜΕ», αναφέρει το κείμενο, «και η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Εκπαιδευτικών (ETUCE) αγιοποιούν (sic) τον ‘κοινωνικό διάλογο’ των απολύσεων!». Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.

ΨΕΜΑ 1^ο:

Η Πανελλαδική Γραμματεία του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών δεν μπήκε ποτέ στον κόπο, απ’ ό,τι φαίνεται,  να μελετήσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Η προκατάληψη και ο ιδεολογικός αυτισμός τούς έχουν κάνει να μη βλέπουν κυριολεκτικά πέρα απ’ τη μύτη τους. Έτσι, φαίνεται να αγνοεί πως, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, σε πολλές χώρες της Ευρώπης παρατηρείται έλλειψη εκπαιδευτικών, ενώ και όσοι εργάζονται στην εκπαίδευση συχνά «διαρρέουν» προς άλλα επαγγέλματα με καλύτερες συνθήκες εργασίας.    

Ξεκινά λοιπόν η ETUCE μια έρευνα για την «πρόσληψη και παραμονή στον εκπαιδευτικό τομέα». Πρώτο βήμα είναι να καταγράψει τι ισχύει σε κάθε χώρα της Ευρώπης και ποια θετικά μέτρα και πρακτικές έχουν προτείνει τα εκπαιδευτικά συνδικάτα ή έχουν καθιερωθεί σε κάθε χώρα για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την προσέλκυση εκπαιδευτικών στο επάγγελμα. Αλλά πριν καν ανακοινωθούν τα συμπεράσματα από τις απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο και οι προτάσεις της έρευνας, που είναι ακόμα σε εξέλιξη, οι υπεύθυνοι του ΠΑΜΕ σπεύδουν να προδικάσουν και να καταδικάσουν: Στόχος της έρευνας κατά το ΠΑΜΕ δεν είναι αυτό που δηλώνεται, δηλαδή η αποτροπή της εγκατάλειψης του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού, αλλά ακριβώς το αντίθετο: να οδηγήσει σε απολύσεις! Προφανώς, πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο ομαδικής παράκρουσης των εκλεγμένων αντιπροσώπων των ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών συνδικάτων, δεξιών και αριστερών, να συμμετέχουν σε αυτή την έρευνα απεργαζόμενοι τον όλεθρό τους. Και βέβαια μόνο το ΠΑΜΕ κατέχει τη λυδία λίθο της αλήθειας και μπορεί να διακρίνει και να καταγγείλει αυτό το καταχθόνιο σχέδιο. Πάντως, οφείλουν να εξηγήσουν πώς η «παραμονή» ερμηνεύεται ως «απόλυση».

Αποκρύπτει το ΠΑΜΕ ακόμα και το γεγονός ότι μέσα από τις απαντήσεις του ερωτηματολογίου δόθηκε η δυνατότητα να προβληθούν στην Ευρώπη τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα λόγω των πολιτικών της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας. Ας σημειωθεί ακόμα  ότι χρειάστηκε κόπος για να συμπληρωθεί από το ΚΕΜΕΤΕ το ερωτηματολόγιο τη στιγμή που οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ ασχολούνταν αποκλειστικά με τα ζητήματα της παράταξής τους

ΨΕΜΑ 2^ο:

Τώρα, άγνοια ή διαστρέβλωση της αλήθειας είναι αυτό που ισχυρίζεται  η γραμματεία του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, ότι στο καταστατικό της ETUCE αναφέρεται ως στόχος της «Η προώθηση της πολιτικής της ΕΕ για την εκπαίδευση και την ανάπτυξη» ή η «… εφαρμογή της απόφασης της Λισσαβόνας στην εκπαίδευση»; Άγνοια δεν μπορεί να υπάρχει εδώ, γιατί με παλιότερη ανακοίνωσή μας είχαμε τονίσει τη διαστρέβλωση που επιχειρεί το ΠΑΜΕ στο θέμα αυτό. Κάθε καλόπιστος, όμως, το πρωτότυπο κείμενο του Καταστατικού μπορεί να το βρει στη  σελίδα της ETUCE:(http://etuce.homestead.com/ETUCE__By_Laws/Final_Draft_Bylaws_June_2010_en_revised_transitional_arrangements_211210.pdf )

Καταγγείλαμε αυτή τη διαστρέβλωση τότε που μέλη του ΠΑΜΕ είχαν επιχειρήσει να μετατρέψουν σε «τσίρκο» το 15^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ για να εμποδίσουν τον εκπρόσωπο του αριστερού συνδικάτου εκπαιδευτικών και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας να χαιρετίσει το Συνέδριο της ΟΛΜΕ, φωνάζοντας τον «traitor, go home», δηλ. «Προδότη φύγε, πήγαινε σπίτι σου!!»,  γιατί κατά τη γνώμη τους εκπροσωπούσε την ETUCE. Αυτά και άλλα τραγελαφικά παρόμοια δείχνουν την «υπεύθυνη» στάση του ΠΑΜΕ. Και ας μην τολμήσουν να μας διαψεύσουν, γιατί η ανεύθυνη και προσβλητική συμπεριφορά τους έχει βιντεοσκοπηθεί και μπορεί ο καθένας να τη δει και να βγάλει τα συμπεράσματά του.

 ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: (http://thekotsi.blogspot.com/2011/09/blog-post_2923.html)

ΨΕΜΑ 3^ο:

Λέει η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ: «Δεν χάνουν ταξίδι για ταξίδι τα στελέχη των ΔΣ ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Μέχρι την Κεϋλάνη έχουν φτάσει, πάντα για το καλό του κινήματος... Τα προηγούμενα δύο χρόνια, ξοδεύτηκαν 100 χιλιάδες ευρώ για συμμετοχές στο εξωτερικό! Και φέτος συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο».

Χαρακτηρίζει υποτιμητικά «ταξίδια» τις αποστολές της ΟΛΜΕ που εδώ και μια δεκαετία έχουν αξιοποιηθεί μεθοδικά για να υπάρξει ουσιαστική παρέμβαση της ομοσπονδίας (προβάλλοντας σε κάθε περίπτωση τις θέσεις των Ελλήνων εκπαιδευτικών) και να αναπτυχθούν η αλληλεγγύη και η συνεργασία ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και όλους τους εργαζόμενους των χωρών της Ευρώπης και του κόσμου.

Είναι φανερό ότι σήμερα η ΟΛΜΕ έχει κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση και την εκτίμηση ανάμεσα στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συνδικάτα όλων των αποχρώσεων. Αυτό φαίνεται τόσο από τις στενές σχέσεις αλληλεγγύης που έχουν αναπτυχθεί όσο και από το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και είμαστε περήφανοι που έχουμε συμβάλει και εμείς σημαντικά σε αυτό.

Όσον αφορά την οικονομική διάσταση, αποκρύπτει το ΠΑΜΕ πως το σύνολο των εξόδων δεν αφορά μόνο τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ, αλλά και τις μεταφράσεις και τα έξοδα συμμετοχής. Αποκρύπτει, επίσης, ότι τα έξοδα από τα προγράμματα της ETUCE επιστρέφονται στην Ομοσπονδία. Η ΟΛΜΕ πληρώνει συνήθως έξοδα συμμετοχής σε συνελεύσεις και συνέδρια. Αποκρύπτει επίσης το γεγονός (διογκώνοντας και τα σχετικά έξοδα) ότι η ομοσπονδία έχει μειώσει πολύ αυτά της τα έξοδα τη φετινή χρονιά. Αποσιωπά και το γεγονός πως μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ πηγαίνουν σε αποστολές ακόμα και με δικά τους έξοδα.

Αποκρύπτει επίσης ότι το συνέδριο στην Κεϋλάνη δεν ήταν της ETUCE αλλά της FISE, μέλους της «ταξικής» Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΠΣΟ), στην οποία είχε προτείνει το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του, που μοιράστηκε στο τελευταίο Συνέδριο, να ενταχθεί η ΟΛΜΕ. Επανειλημμένα σε συνέδριά της, στην Ινδία κυρίως, έχει συμμετάσχει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών. Βεβαίως κατά το ΠΑΜΕ μόνο αυτό έχει το δικαίωμα συμμετοχής, η ΟΛΜΕ δεν το έχει!

Επίσης το ΠΑΜΕ διογκώνει στις 20.000 € το ύψος των συνδρομών στην ETUCE, ενώ στην πραγματικότητα αυτές είναι 6.795 € και αυτό εξαιτίας του γεγονότος ότι δηλώνουμε λιγότερα μέλη, έχοντας με αυτό τον τρόπο βέβαια πολύ λιγότερες ψήφους στα συνέδρια της συνομοσπονδίας. Αυτή την πρόταση κάναμε στο ΔΣ, να δηλώνουμε τα πραγματικά μας μέλη. Είμαστε μια από τις μεγαλύτερες ομοσπονδίες στην Ευρώπη και με αυτή την τακτική αυτοπεριορίζουμε την επιρροή μας.

ΨΕΜΑ 4^ο:

Λέει ψέματα το ΠΑΜΕ όταν ισχυρίζεται ότι: «τα στελέχη του ΠΑΜΕ δεν έχουν πάει συνειδητά ούτε σε ένα» συνέδριο! Έχουν παλιότερα πάει επανειλημμένα -και σωστά έπραξαν βέβαια- και  είχαν σημαντική παρουσία. Ακόμα και σε σεμινάρια της ETUCE με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. πήραν μέρος. Αδιάψευστος μάρτυρας γι’ αυτό η καταγραφή των εκθέσεων από τις αποστολές της ΟΛΜΕ στο Πληροφοριακό Δελτίο της ΟΛΜΕ (τεύχος 683 / 2005, συμμετοχή του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ στην ΟΛΜΕ  στο πρόγραμμα της ETUCE «Εκπαίδευση των εκπαιδευτικών» και τεύχος 693 / 2007, συμμετοχή του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ στην ΟΛΜΕ  στο πρόγραμμα της ETUCE « Εκπαιδευτικοί για μια Κοινωνική Ευρώπη»).

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ»

Έχουμε επανειλημμένα καταγγείλει τη λεγόμενη διαδικασία «κοινωνικού διαλόγου» και το πώς αξιοποιείται από τις κυβερνήσεις ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Και αυτό το καταγγείλαμε και στα ευρωπαϊκά συνέδρια. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα τοποθέτησής μας, εκπροσωπώντας την ΟΛΜΕ σε συνέδριο της ETUCE, η οποία και δημοσιεύτηκε στο Ενημερωτικό Δελτίο της ΟΛΜΕ (τ. 692, Οκτ. 2007)

«Η εμπειρία μας από τον «κοινωνικό διάλογο» στην Ελλάδα είναι αρνητική. Οι κυβερνήσεις τον επικαλούνται όταν πρόκειται να αφαιρέσουν δικαιώματα από τους εργαζόμενους ή να επιβάλουν αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ασφαλιστικό, όπου ουσιαστικά μας ζητούν να συμφωνήσουμε στην αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων, με το αιτιολογικό πως δεν αντέχουν τα ταμεία. Τα ταμεία που οι ίδιες κυβερνήσεις για πολλά χρόνια τα κατακλέβουν με τις πολιτικές τους.

Θεωρούμε πως η στόχευσή μας πρέπει να είναι η ενδυνάμωση των συνδικάτων μας. Η αγωνιστική πορεία τους και η συσπείρωση των εκπαιδευτικών γύρω από τα συνδικάτα μπορεί να επιβάλλει τους καλύτερους όρους «κοινωνικού διαλόγου» με τους εργοδότες και το κράτος. Απόδειξη αυτού είναι και το ότι όλες οι κατακτήσεις μας έγιναν κατά τη διάρκεια μεγάλων κινητοποιήσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Το ΠΑΜΕ είναι γεγονός ότι έχει προτείνει (τα τελευταία χρόνια) την αποχώρηση της ΟΛΜΕ από την ETUCE. Μια τέτοια πρόταση όμως τι άλλο σημαίνει παρά την απομόνωση του εκπαιδευτικού κόσμου της χώρας μας από τις διεθνείς εξελίξεις; Γιατί, ποια λογική υπάρχει στο να απουσιάζουν οι εκπαιδευτικές οργανώσεις της Ελλάδας, μόνες αυτές από όλη την Ευρώπη, από την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία (ETUCE) και κατά συνέπεια και από την Παγκόσμια Συνομοσπονδία (Education International);

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών επέμεινε και στο 15^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ με ανακοίνωσή του πως η ΟΛΜΕ πρέπει να αποχωρήσει τόσο από την Ευρωπαϊκή (ETUCE) όσο και την Παγκόσμια Εκπαιδευτική Συνομοσπονδία (EI), αλλά με τις προτάσεις του στο ΔΣ της ΟΛΜΕ αρνείται επανειλημμένα και οποιαδήποτε σχέση της ομοσπονδίας μας με εθνικά συνδικάτα εκπαιδευτικών άλλων χωρών. Όλα είναι, φαίνεται, κατ’ αυτούς «προδοτικά», αφού συμμετέχουν στην ETUCE! Τότε βέβαια μπαίνει αβίαστα το ερώτημα, γιατί δεν φεύγουν οι ομοσπονδίες στις οποίες έχει πλειοψηφία το ΠΑΜΕ από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ; Γιατί συμμετέχει ο πολιτικός του φορέας στο Ευρωκοινοβούλιο; Μήπως εκεί οι συσχετισμοί και οι αποφάσεις δεν είναι καταστρεπτικές για τη ζωή μας;

Να σημειώσουμε εδώ πως σήμερα στην Ευρώπη υπάρχει μία μόνο συνομοσπονδία εκπαιδευτικών, που καλύπτει όλα τις χώρες της Ευρώπης (εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Η συνομοσπονδία αυτή αποτελεί συγχρόνως και το ευρωπαϊκό τμήμα της Εκπαιδευτικής Διεθνούς. Με αυτούς τους όρους, δεν υπάρχει δυνατότητα να ανήκει η ΟΛΜΕ μόνο σε μια από τις δύο Συνομοσπονδίες.

Όσον αφορά την κριτική μας άποψη για τη σημερινή πλειοψηφία της ETUCE, αυτή αποτυπώνεται ανάγλυφα στις αποφάσεις  της μετασυνεδριακής ΓΣ προέδρων των ΕΛΜΕ τον Ιούνιο του  2008, (βλ.  http://olme-attik.att.sch.gr/files/annprelme/INTERNATIONAL08.pdf )  και στον απολογισμό του 14^ου συνέδριου της ΟΛΜΕ που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία και με τους οποίους συμφωνούμε.

(βλ. http://olme-attik.att.sch.gr/files/synconfolme/apologismos0709.pdf ).

 Δεν μας εκφράζει σε καμιά περίπτωση ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων στην ηγεσία της ETUCE και οι θέσεις που προβάλλει σε πολλά θέματα. Έχουμε τις δικές μας θέσεις για όλα τα ζητήματα που κρίνονται σε ευρωπαϊκό ή διεθνές επίπεδο. Εμείς παλεύουμε μαζί με τα πιο ριζοσπαστικά συνδικάτα της Ευρώπης για την αλλαγή των συσχετισμών. Ιδιαίτερα με τα συνδικάτα των χωρών της Μεσογείου, με τα οποία έχουμε περισσότερες κοινές θέσεις και διεκδικήσεις.

Αξιοποιούμε τη συμμετοχή μας σε όλες τις διεθνείς οργανώσεις των εκπαιδευτικών (συμμετέχουμε και στα συνέδρια της FISE, παλαιότερα δυναμικής παγκόσμιας συνομοσπονδίας που κάλυπτε συνδικάτα εκπαιδευτικών των σοσιαλιστικών χωρών και χωρών του «τρίτου κόσμου», αλλά σήμερα έχει περιοριστεί κυρίως σε κάποιες χώρες γύρω από την Ινδία) αλλά και σε όλα τα διεθνή φόρα, το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ κ.λπ., για την καλύτερη προβολή των απόψεων και των αγώνων των Ελλήνων εκπαιδευτικών και την ανάπτυξη των συμμαχιών μας σε διεθνές επίπεδο. Και αυτό θα συνεχίζουμε να κάνουμε ιδίως στις σημερινές, δύσκολες συνθήκες, γιατί συμβάλλει στην ανάπτυξη των αγώνων και την προβολή των αιτημάτων του συνδικάτου μας.

Πάει πολύ, όμως, αυτοί που χρησιμοποιούν την ΟΛΜΕ και τις δυνατότητες που δίνει η συμμετοχή στα όργανα του κλάδου αποκλειστικά για παραταξιακή και κομματική δουλειά και απουσιάζουν ηχηρά από τη ζωή, το σχεδιασμό και τη δράση της ομοσπονδίας (ακόμα και από την υλοποίηση αποφάσεων με τις οποίες υποτίθεται ότι συμφώνησαν) να εγκαλούν αυτούς που πάνω από όλα βάζουν την υλοποίηση των αποφάσεων του κλάδου και την αποτελεσματικότερη δράση του συνδικάτου μας.

Τέλος, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται το ΠΑΜΕ ότι σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, είναι αναγκαία περισσότερο από ποτέ η ενότητα και η αγωνιστική στάση του κλάδου. Προσφέρουν χείριστη υπηρεσία όσοι επιχειρούν, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, να απαξιώσουν συνδικάτα που βρίσκονται στους δρόμους, όπως η ΟΛΜΕ, και διεκδικούν να ανατρέψουν  τις πολιτικές των Μνημονίων, για να αποκομίσουν μικροπαραταξιακά οφέλη.

Οι εκπρόσωποι των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων

στην ΟΛΜΕ και στο ΚΕΜΕΤΕ

Ζωγραφάκη Ελένη, Κοτσιφάκης Θέμης,

Γλαρέντζου Ελένη, Χαραμής Παύλος

Αθήνα, 24/2/12