ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
άρθρο του Θέμη Κοτσιφάκη,
πρώην προέδρου της ΟΛΜΕ, υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στο Βόρειο Τομέα Αθηνών, στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
του Θέμη Κοτσιφάκη,
πρώην προέδρου της ΟΛΜΕ,
υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στο Βόρειο Τομέα
Αθηνών.
“Και
γιατί να μην απολυθούν και εκπαιδευτικοί;». Η εφιαλτική αυτή απάντηση σε
εκπαιδευτικούς το 2014 από τον κ. Μητσοτάκη, επανέρχεται αυτή την προεκλογική
περίοδο στη μνήμη χιλιάδων εκπαιδευτικών που τέθηκαν σε καθεστώς
διαθεσιμότητας-απόλυσης το 2013-15.
Σε
αυτές τις εκλογές οι πολίτες δεν έχουν μόνο να συγκρίνουν προγράμματα, αλλά και
την πολιτική που ασκήθηκε από τη συγκυβέρνηση ΝΔ -ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2010-14, με
αυτή του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19, μέσα σε συνθήκες μνημονίου.
Τα
μεγάλα διακυβεύματα και στο χώρο της εκπαίδευσης γίνονται φανερά αν συγκρίνουμε
τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων των αντίστοιχων περιόδων.
Είναι καταγεγραμμένη στους προϋπολογισμούς του Υπ. Παιδείας η κατά 34%
μείωση των εκπαιδευτικών δαπανών την πενταετία 2010-14. Αυτό αποτυπώθηκε
στην εκπαιδευτική «καθημερινότητα» με δραματικό τρόπο: καταργήσεις και
συγχωνεύσεις χιλιάδων σχολείων, μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, μείωση των
χρηματοδοτήσεων των σχολικών επιτροπών, μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών,
αύξηση ωραρίου τους κ.λπ.
Και αν επικαλεσθούν το μνημόνιο ως αιτία για αυτή τη
μείωση, υπάρχει και ο αντίλογος της πραγματικότητας: Στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ
(επίσης σε περίοδο μνημονίου, μέχρι το 2018) η εκπαίδευση ενισχύθηκε έμπρακτα
και ουσιαστικά. Όχι μόνο σταμάτησε η συνεχής μείωση των δημόσιων δαπανών για
την εκπαίδευση, αλλά στους προϋπολογισμούς του 2017, του 2018 και του 2019
αυξήθηκαν αυτές σταθερά κατά 12%, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια,
φτάνοντας το 2,9% επί του ΑΕΠ.
Αυτό
πρακτικά μεταφράζεται στο ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δαπανά για την εκπαίδευση
πάνω από 1,2 δισ. € περισσότερα από όσα είχε προγραμματίσει με το δικό της
μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση Σαμαρά.
Είναι σημαντικό όμως να μιλήσουμε και για τις προγραμματικές διαφορές. Η ΝΔ
έχει εξαγγείλει επαναφορά του εξετασιοκεντρικού μοντέλου εκπαίδευσης στο
καταταλαιπωρημένο Λύκειο. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση, το
Λύκειο θα είναι ένα ατέλειωτο εξεταστικό κέντρο με τράπεζα θεμάτων και στις
τρεις τάξεις του, σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και μια μόνιμη πηγή
άγχους στην εφηβική ηλικία. Να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μείωσε
έως και 65% τις γραπτές εξετάσεις σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του
Λυκείου, μειώνοντας τον εξεταστικό φόρτο των μαθητών σε όφελος του
εκπαιδευτικού έργου.
Η ΝΔ έχει
εξαγγείλει την είσοδο των επιχειρήσεων στη
διαμόρφωση ακόμα και των προγραμμάτων σπουδών των επαγγελματικών λυκείων, την
επαναδημιουργία σχολών πρόωρης κατάρτισης και ανήλικης μαθητείας, θέτοντας σε
κίνδυνο τις πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις στα ΕΠΑΛ της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ,
που δημιούργησαν ήδη μια θετική κοινωνική αποδοχή και αύξησαν το μαθητικό τα
δυναμικό.
Το
εκπαιδευτικό μας σύστημα, μετά από 10 χρόνια χωρίς διορισμούς, έχει ανάγκη να
ενισχυθεί άμεσα με τους 15.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς, διαδικασία που ήδη έχει
δρομολογήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο η εξαγγελία του κ. Μητσοτάκη ότι για κάθε 5 υπαλλήλους
που θα αποχωρούν θα προσλαμβάνεται 1, όσο και οι κατά καιρούς δηλώσεις στελεχών
της ΝΔ και η άρνησή τους να δεσμευτούν για οποιοδήποτε αριθμό, μας δίνουν να
καταλάβουμε ότι οι διορισμοί αυτοί, αν η ΝΔ επικρατήσει στις εκλογές, είναι
στον αέρα.
Είναι
φανερό λοιπόν ότι, εκτός των όσων διακυβεύονται στις εκλογές της 7ης
Ιουλίου 2019, στη δημόσια εκπαίδευση, όχι μόνο διακυβεύονται οι σημαντικές
μεταρρυθμίσεις που έγιναν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ίδια η
ύπαρξη του εκπαιδευτικού αγαθού που
ονομάζεται δημόσιο και δωρεάν σχολείο.
Αθήνα,
2/7/19
(δημοσιεύτηκε
στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ)
Πολύ επιπόλαιη θεώρηση των εκπαιδευτικών πραγμάτων, που έχει ως αιχμή του δόρατος την επαναπρόσληψη των σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών, μετά την μνημονιακής κοπής κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ. Να θυμίσω στον πρώην πρόεδρο της ΟΛΜΕ και σύμβουλο (άραγε με ποια εξειδίκευση και ποια γνώση, πέραν μιας κομματικής ταυτότητας;) υπουργού παιδείας, τα κομβικά σημεία των εκπαιδευτικών απορρυθμίσεων, από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη μεγάλη απορρύθμιση Αρσένη, με απτά αποτελέσματα: α. Κατάργηση της επετηρίδας β. Αύξηση του χρόνου μισθολογικής εξέλιξης με είσοδο των ΠΕ στο 18ο κλιμάκιο, αντί του 16ου, και δώρο την μονοετή εξέλιξη στο ΜΚ 17, δηλαδή καθιέρωση της 35χρονης υπηρεσίας για πλήρη εξέλιξη. γ. Τραγελαφική εφαρμογή πανελλαδικής εξέτασης σε όλα τα μαθήματα ( ως προπέτασμα καπνού για αποπροσανατολισμό - προσφιλής μέθοδος για όλους τους διαχειριστές της εξουσίας).
Δεύτερη μεγάλη απορρύθμιση Γαβρόγλου: α. Διόρθωση της προηγούμενης μισθολογικής εξέλιξης με διαμόρφωση 19 κλιμακίων σε απόλυτο εναρμονισμό της 40χρονης πλέον εργασίας για πλήρη και ανώτατα συνταξιοδοτικά δικαιώματα (μετά τον καταστροφικό νόμο Κατρούγκαλου) και υποχρεωτική για την πλειονότητα παραμονή στην αίθουσα μέχρι τα 67 β. Διάλυση των βασικών σπουδών με τη θεσμοθέτηση τριών ομάδων (διάβαζε κατηγοριών) μαθημάτων, που μεγέθυνε τον χαρακτήρα των Γυμνασίων σε χώρο φύλαξης (προέκταση του ρόλου των Δημοτικών). Γ. Απογείωση του άκρατου λαϊκισμού με εξαγγελίες για λειτουργία των σχολείων στις 9πμ Δ. Διάλυση του Λυκείου με τα σφαγιαστικά αριθμητικά όρια στη δημιουργία ομάδων προσανατολισμού, προφανώς στα πλαίσια της λειτουργίας των σχολείων με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Ε. Ανέξοδος μα και ανερμάτιστος λαϊκισμός με την υποβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης δια του πυροτεχνήματος και της πολιτικής στο γόνατο, που βάφτισε εν μία νυκτί τα ΤΕΙ σε ΑΤΕΙ και τελικά σε Πανεπιστήμια.
Αγαπητέ συνδικαλιστή , της κακιάς ώρας των συναδέλφων που εμπιστεύτηκαν τους όψιμους λαϊκιστές, ο ΣΥΡΙΖΑ και το μεγάλο τμήμα των μεταναστών πρώην ΠΑΣΟΚ είναι (είστε) απόλυτα δεμένοι με τις μνημονιακές επιταγές που αποδεχθήκατε και συμψηφίσατε. Τα υπόλοιπα είναι παχιά λόγια, χωρίς ουσία, με οσμή όζοντος παλαιοκομματισμού. Ακόμα και η επαναπρόσληψη των υπό απειλή συναδέλφων, που πήγε παράλληλα με νέες τσουχτερές μειώσεις μισθών, το μόνο που αποδεικνύει είναι ότι είστε πιο εύστροφοι από τους βασικούς πολιτικούς σας αντιπάλους, τους ενταγμένους βέβαια στο ίδιο τόξο.