Η μνημονιακή πολιτική ….βλάπτει σοβαρά τους μαθητές!

Η μνημονιακή πολιτική ….βλάπτει σοβαρά τους μαθητές!

«…Πρόκειται για μια συνολική πολιτική πρόταση που οδηγεί στην υλοποίηση της προεκλογικής μας δέσμευσης για «Δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας παιδεία για όλους». Μια πρόταση που επίσης κάνει πράξη το σύνθημα «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» διότι θέτει τον μαθητή στο επίκεντρο των πρωτοβουλιών μας, με όλα τα άλλα να ακολουθούν…»

«….ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Το Νέο Σχολείο καλλιεργεί την περιβαλλοντική συνείδηση στο Μαθητή. Η εξοικονόμηση ενέργειας, η υγιεινή διατροφή, η φροντίδα και ο σεβασμός στο περιβάλλον και η ικανότητα αξιοποίησής του με βιώσιμο τρόπο περνάει από τη βιωματική γνώση και το «παιχνίδι»  του μαθητή με τη φύση που μετατρέπεται σε προστασία και αγάπη για αυτήν..»

Υπουργός Παιδείας Κ. Διαμαντοπούλου

Για μια ακόμα φορά στα δύο χρόνια της θητείας της η Υπουργός Παιδείας με τις αποφάσεις της δείχνει το «ειλικρινές και έμπρακτο ενδιαφέρον» της για τους μαθητές. Πιστή στην εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, των περικοπών και της κατεδάφισης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, αναστέλλει τη λειτουργία ή αποψιλώνει δομές και θεσμούς που επί σειρά ετών συμμετείχαν στην εκπαιδευτική διαδικασία και στη στήριξη μαθητών και εκπαιδευτικών.

ü    Οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων, των οποίων η νομοθέτηση έγινε το 1992 και η λειτουργία τους ξεκίνησε το 2000, είχαν σαν έργο τη ψυχοκοινωνική κάλυψη των αναγκών των σχολικών μονάδων, τη δυνατότητα εντοπισμού, διάγνωσης, βραχείας ψυχολογικής παρέμβασης και παραπομπής των περιπτώσεων μαθητών που χρήζουν ιδιαίτερης ψυχολογικής αντιμετώπισης. Στα πλαίσια αυτά παρείχαν και Συμβουλευτική Γονέων.

Τα δέκα αυτά χρόνια λειτουργίας τους και παρά την ολιγωρία της εκάστοτε ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για την πλήρη στελέχωσή τους με επιστημονικό προσωπικό και την επέκτασή τους, όπως προβλεπόταν από τους νόμους και τις υπουργικές αποφάσεις, έχουν να παρουσιάσουν σημαντικό έργο. Σήμερα η λειτουργία τους έχει ανασταλεί, η πρόληψη και η προαγωγή της ψυχικής υγείας και η στήριξη των μαθητών που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποτελεί, όπως φαίνεται, μια περιττή δαπάνη που πρέπει να περικοπεί.

ü    Οι 700 περίπου πρότυπες Σχολικές Βιβλιοθήκες σ' όλη την Ελλάδα (του προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ) που για έντεκα χρόνια λειτουργούσαν, παρά τα προβλήματα που και αυτές αντιμετώπιζαν, κλείνουν και ζητείται από το υπουργείο η παράδοση του εξοπλισμού, της υλικοτεχνικής υποδομής και των κλειδιών από τους μέχρι σήμερα υπεύθυνους, οι οποίοι καταργούνται. Την περίοδο μάλιστα που στην Α΄ Λυκείου εισάγονται οι ερευνητικές εργασίες «project», για τις οποίες είναι απαραίτητη οι πρόσβαση των μαθητών στις σχολικές βιβλιοθήκες.

Ήταν χώροι κυρίως μελέτης και δανεισμού βιβλίων, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσαν και άλλες ανάγκες του σχολείου, όπως σύνδεση με τις νέες τεχνολογίες, προβολές ταινιών, εκδηλώσεις κ.λπ. Υπήρχε η φιλοδοξία να γίνουν ένα κύτταρο μάθησης, οργανικά δεμένο με τη διδασκαλία των επιμέρους μαθημάτων, και πρωτίστως μέσα από αυτές να τονωθεί η φιλαναγνωσία των μελών της σχολικής κοινότητας, μαθητών και καθηγητών, και να αναχθεί το βιβλίο σε ύψιστο πολιτιστικό αγαθό.

ü    Οι Σχολικές Δραστηριότητες (Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αγωγή Υγείας και Πολιτιστικά), θεσμός που ξεκίνησε το 1992, μέχρι και σήμερα προσέλκυσε χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς. Με την απόφαση του Υπ. Παιδείας που αφορά στη μείωση του αριθμού των Υπευθύνων σε έναν/μία ανά διεύθυνση, με εξαίρεση τις διευθύνσεις που είχαν περισσότερους από έναν/μία Υπεύθυνο ανά δράση,  οδηγούνται στη συρρίκνωση και την κατά περίπτωση διαγραφή τομέων τους.

Στην έρευνα που διεξήγαγε το ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ σε εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σχετικά με τα σχολικά  προγράμματα και βιβλία τον Απρίλιο και Μάιο του 2008 στο πλαίσιο του 8^ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, σε σχετική ερώτηση για τις Σχολικές Δραστηριότητες προέκυψε ότι η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων εκπαιδευτικών (80%) θεωρούν αναγκαίο να διαποτίζουν το σύνολο του προγράμματος σπουδών και επιπλέον ότι πρέπει να βρουν θέση και στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα του σχολείου.

ü    Από τα 64 Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, που υπήρχαν μέχρι πέρυσι, έκλεισαν τα 10  και συγχωνεύτηκαν  κάποια άλλα, με αποτέλεσμα φέτος να λειτουργούν 42, την ώρα που ο πρωθυπουργός της χώρας μας βομβαρδίζει με ωραία λόγια για την «καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης. Και όλα αυτά για να υπηρετηθούν κοντόφθαλμοι σχεδιασμοί εξοικονόμησης κονδυλίων σε βάρος της αληθινής παιδείας. Σε μια χώρα, βέβαια, που προωθούνται fast track επενδύσεις μεγάλων συμφερόντων αγνοώντας τις περιβαλλοντικές μελέτες και εκποιώντας πολύτιμους ελεύθερους χώρους, παραλίες και ολόκληρη τη φύση, είναι φανερό ότι το τελευταίο που χρειάζεται, για τους κρατούντες, είναι η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.

ü    Οι δομές του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού. Τα τελευταία χρόνια καταργούνται στην πράξη.  Αρχικά καταργήθηκαν τα ΓΡΑΣΥ, φέτος άδειασαν από εκπαιδευτικούς τα ΓΡΑΣΕΠ και υπολειτουργούν ορισμένα ΚΕΣΥΠ (ένα άτομο ανά διεύθυνση). Εκτός των νομικών προβλημάτων που θα προκύψουν για τη διαχείριση των πόρων του Γ’ ΚΠΣ, μένουν αχρησιμοποίητα και αρκετά εκατομμύρια του ΕΣΠΑ, που προέβλεπαν …..δημιουργία νέων ΓΡΑΣΕΠ….. Όλες οι σχετικές έρευνες αναδεικνύουν την αναγκαιότητα του σχολικού και επαγγελματικού προσανατολισμού, διεθνώς και ειδικά στην Ελλάδα.

Και αντί αυτού σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν ειδικά κέντρα και γραφεία «αγωγής σταδιοδρομίας», που παρέχουν υπηρεσίες με αντίτιμο από 80 έως και 300 ευρώ. Το Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΚΕΠ) άνοιξε πρόσφατα μητρώο ιδιωτικών κέντρων και γραφείων συμβουλευτικής σταδιοδρομίας.

Έτσι το σχολικό έτος 2011-12 το περιβόητο σύνθημα της κ. Διαμαντοπούλου «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» γρήγορα εγκαταλείφθηκε και περάσαμε στην εποχή του μνημονιακού «ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ!».

20-9-11

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ (Σ.Ε.Κ.)