ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΤΕΛΟΣ Η ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΤΕΛΟΣ Η ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

(Περίληψη του άρθρου δημοσιεύτηκε στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 14-6-18)

Με έντονο τρόπο και επαναλαμβανόμενες στο περιεχόμενο παρεμβάσεις οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις υποστηρικτικές δομές δήλωναν ότι στο ΠΔ 152/13 που καταργήθηκε  δεν υπάρχει πουθενά αναφορά για απολύσεις εκπαιδευτικών.

Απέκρυψαν όμως ότι συνδεόταν απόλυτα και άμεσα με ένα σκληρά νεοφιλελεύθερο νομοθετικό πλαίσιο που οδηγούσε στη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών, τον υποβιβασμό βαθμού και εν τέλει την απόλυσή τους!

Συγκεκριμένα:   

1.      Το ΠΔ 152 που καταργήθηκε, στο άρθρ. 16, παρ. 4 αναφέρει: «Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε περισσότερα του ενός κριτήρια σε μία εκ των κατηγοριών χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς, ασχέτως συνολικής βαθμολογίας.»!! Στην επόμενη παρ. 5 του ιδίου άρθρου το ΠΔ συνδέεται με την παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4024/2011, που αναφέρει ότι «…οι υπάλληλοι που περιλαμβάνονται σε πίνακα μη προακτέων στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή για τα επόμενα δύο έτη».

2.      Ο ν. 3528/2007, γνωστός και ως δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας στο άρθρο 95 αναφέρει: «Υπάλληλος, ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό, παραπέμπεται μέσα σε δύο (2) μήνες από την κύρωση του οικείου πίνακα υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο, με αιτιολογημένη απόφαση του και μετά από προηγούμενη κλήση αυτού για να παράσχει εγγράφως ή προφορικώς τις αναγκαίες διευκρινίσεις, μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό.»

3.      Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ν. 4024/2011 για το μισθολόγιο-βαθμολόγιο στο δημόσιο που ίσχυε για τους εκπαιδευτικούς και καταργήθηκε το 2015 συνέδεε την αξιολόγηση με τη μισθολογική και τη βαθμολογική προαγωγή.

4.      Όμως δεν αρκούσε κάποιος να αξιολογηθεί ικανός για να προαχθεί στον επόμενο βαθμό γιατί η αξιολόγηση έχει προκαθοριστεί: από όσους εκπαιδευτικούς «αξιολογηθούν» θετικά μόνο ένα ποσοστό θα περνούσε στον επόμενο βαθμό (το 100% από τον ΣΤ΄ στον Ε΄ βαθμό, το 90% από τον Ε΄ στον Δ΄,  το 80% από τον Δ΄ στον Γ΄, το 70% από τον Γ΄ στον Β΄, το 30% από τον Β΄ στον Α΄, νόμος 4024/11, άρθρο 7 παρ. 6).  Άρα θα έπρεπε να είναι «περισσότερο ικανός» από τον συνάδελφο του. Μάλιστα στο άρθρο 7 παρ. 6 του ίδιου νόμου αναφερόταν ότι «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, η οποία εκδίδεται μετά από εκτίμηση τόσο των υπηρεσιακών αναγκών όσο και των δημοσιονομικών δυνατοτήτων τουλάχιστον ανά διετία, τα προαναφερόμενα ποσοστά μπορούν να καθορίζονται χαμηλότερα…». Δηλαδή, αν τα δημοσιονομικά της χώρας δεν πήγαιναν καλά, που δεν πήγαιναν, τότε λιγότεροι εκπαιδευτικοί θα προβιβάζονταν στον επόμενο βαθμό και άρα περισσότεροι θα καθηλώνονταν  μισθολογικά!

Επομένως, το ΠΔ 152/13 ήταν ένα μέρος του νομοθετικού πλαισίου, μέσω του οποίου και με βάση την ατομική αξιολόγηση ο εκπαιδευτικός θα οδηγούνταν σε μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση, υποβιβασμό και απόλυση.

Επίσης οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ξεχνούν να μιλήσουν για την περίοδο 2013-2014, σαν να μην υπήρξε ποτέ το κλίμα φόβου στα σχολεία αποτέλεσμα του συνολικού τιμωρητικού νομοθετικού πλαισίου που δημιούργησε τις 2500 διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών της επαγγελματικής εκπαίδευσης και οδήγησε στο κλείσιμο 102 ΕΠΑΣ και 4 τομέων και 15 ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, τις διαθεσιμότητες των 2000 σχολικών φυλάκων και των 1000 διοικητικών των πανεπιστημίων, τις πάνω από 4000 υποχρεωτικές μετατάξεις καθηγητών ειδικοτήτων από την δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια με παράνομες μάλιστα διαδικασίες εξπρές, την πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας προκειμένου να μην αποφασίσουν απεργία λόγω της αύξησης του διδακτικού τους ωραρίου, τις υποχρεωτικές αργίες κ.λπ. Και όλα αυτά εξελίσσονταν σε ένα τοπίο ζοφερό για την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό: ήδη από το 2011 είχαμε 2000 καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, μείωση των κρατικών δαπανών για την παιδεία κατά 35% (2009-2014), μεταφορά της εποπτείας των ιδιωτικών σχολείων στο υπουργείο εμπορίου, επιβολή ενός έντονα προσανατολισμένου προς τις εξετάσεις γυμνάσιο και λύκειο κ.ά.

Αυτό λοιπόν ήταν το τοπίο στον εκπαιδευτικό χώρο το 2015 όταν έγινε η πολιτική αλλαγή. Και οι εκπαιδευτικοί, δυστυχώς για  τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δεν ξεχνούν.

Με το νέο νόμο που ψηφίστηκε στη βουλή για τις υποστηρικτικές δομές εκπαίδευσης καταργήθηκε η τιμωρητική ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (ΠΔ152/13) αλλά και όλο το μέρος του νομοθετικού πλαισίου που αναφέρονταν σε αυτή καθώς και στην εξωτερική κατηγοριοποίηση των  σχολείων (ν. 3848/10, ν. 4142/13, ν. 3679/10), όπως και ο νόμος  ν.4024/11 που έχει ήδη καταργηθεί από 2015.

Αντί αυτών καθιερώνεται ο συλλογικός προγραμματισμός και η ανατροφοδοτική αποτίμηση από το σύλλογο διδασκόντων, αξιοποιώντας τα πορίσματα των συνεδρίων της ΟΛΜΕ (8^ο συνέδριο) και της ΔΟΕ (12^ο εκπ. συνέδριο) και η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης, που θα παίζει ρόλο στην επιλογή τους, με ταυτόχρονη αξιολόγηση από «τα κάτω» που καθιερώνεται για πρώτη φορά, όπως και το όριο των δύο θητειών στην ίδια θέση στελέχους. Παράλληλα καθιερώνεται  ένα σύνολο υποστηρικτικών δομών για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση βασισμένο στη συλλογικότητα και τη διεπιστημονικότητα, την ενίσχυση της παιδαγωγική αυτονομία και της δημιουργικότητας των εκπαιδευτικών. 

Υ.Γ. Υπενθυμίζω πως άρχιζε η επιστολή προς τους εκπαιδευτικούς της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ (8/10/14) που καλούσε σε απεργία – αποχή από την αξιολόγηση.

«Με αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων προχωρούμε στην προκήρυξη Απεργίας –Αποχής από όλες τις διαδικασίες υλοποίησης της ατομικής αξιολόγησης (ΠΔ 152/13) των εκπαιδευτικών, αλλά και της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, όπως και κάθε διαδικασίας αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου που πραγματοποιείται σε υλοποίηση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου (ν. 4024/11, ν. 4142/13, ΠΔ 152/13, ν. 3848/10, ν. 3679/10)». http://olme-attik.att.sch.gr/new/?p=8440