Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

ΕΦΥΓΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΣΕΤΑΣ

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ
Τους συναντήσαμε
στο περασμένο όνειρο.
Εκείνοι, αλλοδιάστατοι χαρταετοί.
Απ΄ την άκρη του σπάγγου
κυκλοφορούσε αδυναμία.
Ομφάλιος λώρος.
Ρωτήσαμε
Τι είναι λέφτερος;
Κι απόκριση δεν πήραμε.
από την ποιητική συλλογή του Ανδρέα Κασέτα
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 32
Καληνύκτα Ανδρέα
Θα σε θυμάμαι πάντα σαν τον υπέροχο Δάσκαλο της Φυσικής ......
Ακόμα φυλάω τα βιβλία σου.....

Θέμης Κοτσιφάκης



1 σχόλιο:

  1. "Ζούμε μέσα σε ένα όνειρο που τρίζει σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας" είχε μουρμουρήσει μία φορά στην τάξη δανειζόμενος τον στίχο από τον Σαβόπουλο και επέμενε να μην φοράει ρολόι στο χέρι... Ο χρόνος βλέπετε ήταν μία έννοια σχετική για αυτόν, όπως και οι τύποι της Φυσικής για τους οποίους επέμενε ότι τις περισσότερες φορές μας κάνουν να χάνουμε το νόημα της μεγάλης του ερωμένης... της Φυσικής και της Ζωής. Ακριβώς αυτό ήταν και το μάθημα, ένα ταξίδι αισθήσεων και αναζητήσεων για την έννοια και την ύπαρξη του κόσμου γύρω μας και το πως καλούμαστε να τον αντιληφθούμε. Εμπνευσμένος Δάσκαλος, ποιητής, συγγραφέας, ταξιδευτής που κατάφερνε μέ έναν μοναδικό τρόπο να σε κάνει να ταξιδεύεις μαζί του σε κάτι πολύ πέρα από τα τετριμένα σχεδόν ονειρικό... Του αφιερώνω λοιπόν το τραγούδι του Σαβόπουλου https://youtu.be/OEIcNuQCW6A. Καλό ταξίδι Δάσκαλε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή